همه چیز درباره کشت گیاه تره و تره فرنگی

تره فرنگی چیست؟

ممکن است شما سوال کنید که “تـره فرنگی چیست؟” تره فرنگی‌ها با نام علمی (Allium ampeloprasum var. porrum)، عضوی از خانواده‌ی پیازها هستند و خویشاوندی نزدیکی با پیازها، سیر، موسیرها و پیازهای کوهی دارند. تره فرنگی‌ها برخلاف همتایان خود به جای پیازهای بلند دارای ساقه‌های بلند و باطراوت هستند. از ساقه‌ی تره فرنگی به عنوان جایگزینی برای پیاز در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود.

چگونه تـره فرنگی پرورش دهیم؟

انجیراستور: تره فرنگی‌ها می‌توانند از طریق دانه و یا از طریق نشا کردن، پرورش پیدا کنند. زمانی که تره‌‌فرنگی را از طریق دانه پرورش می‌دهید، اغلب آسان‌تر است که کار پرورش را در داخل خانه آغاز کنید. اگرچه این گیاهان در برابر سرما مقاوم هستند اما یخبندان‌های سخت می‌تواند به گیاهان جوان آسیب برساند. دانه‌ها را در گلدان‌های جداگانه به منظور سهولت در انتقال آنها (انتقال از گلدان به باغچه)، حدود شش تا هشت هفته قبل از فصل رشد و یا در اوایل بهار، بکارید. زمانی که ارتفاع جوانه‌ها به 15 سانتی‌متر رسید، آنها را به باغچه منتقل کنید.

بهترین مکان برای پرورش تره فرنگی مکانی است که دارای نور کامل و خاک دارای کود و خوب زه‌کش شونده است. زمانی که تره قرنگی‌ها را در باغچه می‌کارید یک شیار کم عمق ( حدود 5 تا 10 سانتی‌متر) ایجاد کنید و گیاهان را به فاصله‌های 15 سانتی‌متری از هم، درون این شیار بکارید و مقداری خاک سبک به اطراف آنها اضافه کنید. اطمینان پیدا کنید که همه‌ی تـره‌فرنگی‌ها را آبیاری کرده‌اید و سپس لایه‌ای از ماچ ارگانیک به خاک اضافه کنید.
در زمان رشد تـره‌فرنگی با استفاده از خاک درون شیار، دور ساقه را بپوشانید تا رنگ ساقه‌ها روشن بماند. این روش بسیار مشابه روشی است که برای روشن نگه داشتن رنگ کرفس ها استفاده می‌شود.

برداشت کردن تـره فرنگی

زمانی که ارتفاع تـره‌فرنگی‌ها به اندازه‌ی طول یک مداد رسید، شما می‌توانید کار برداشت را شروع کنید. کار برداشت از تـره‌فرنگی‌ها باید قبل از گل دادن گیاه انجام شود. این زمان بهترین زمان برای مصرف تره فرنگی است هر چند که می‌توان آنها را برای چند هفته درون یخچال نیز نگهداری کرد.
برای چه افرادی که از آشپزی لذت می‌برند یا حتی آنهایی که طعم ملایم پیازها را دوست دارند، به منظور تولید‌ی دائمی، دست به کار پرورش تره فرنگی نمی‌شوند؟!

این روش کاشت پرورش برای تـره سبزی خوردن نیز به همین شکل است.

کاشت تره

فروردین ماه فصل مناسبی برای کاشت سبزیجات است. زنان با کاشت این سبزیجات علاوه بر پرکردن اوقات فراغت خود از نشاط روحی نیز بهره مند می شوند.از این شماره با نحوه کاشت انواع سبزیجات …

فروردین ماه فصل مناسبی برای کاشت سبزیجات است. زنان با کاشت این سبزیجات علاوه بر پرکردن اوقات فراغت خود از نشاط روحی نیز بهره مند می شوند.از این شماره با نحوه کاشت انواع سبزیجات و صیفی جات که امکان کاشت آن در باغچه یا گلدان وجود دارد، آشنا خواهید شد.

همه چیز درباره کشت گیاه کنگر و کنگر فرنگی

نحوه کاشت تره

تره گیاهی است چند ساله که بعد از سه سال بوته آن مسن و پیر شده و برگ های آن از لطافت می افتد. تکثیر آن از طریق بذر بوده که در اوایل بهار یا اوایل پائیز کشت می شود. بذر آن را به صورت خطی یا دست پاش می کارند. ضخامت خاک روی بذرع نباید بیشتر از یک سانتیمتر باشد و خاک تا سبز شدن بذر باید مرطوب نگه داشته شود.فاصله دو بوته روی خط کشت دو تا سه سانتیمتر است و هر سه تا چهار هفته یکبار برگ ها را از سوی سطح خاک با فاصله دو تا سه سانتیمتری قطع می کنند.

تره (leek)

انجیراستور: تره گیاهی چند ساله است که قسمت قابل استفاده آن معمولا فقط برگ های سبز هوایی آن است. تره به علت داشتن ویتامین c فراوان درمان بیماری اسکربوت و مانع رقیق شدن خون می باشد و برای استحکام لثه ها مفید است و به علت داشتن املاح و مواد معدنی بسیار، از گیاهان مقوی می باشد.

بذر تره را می توان در هر نوع خاکی کاشت ولی در خاک های رسی شنی نتیجه بهتری می دهد. بذرهای تره را می توان در دو فصل بهار و پاییز کاشت. در پاییز 25 تا 30 تن کود دامی در هکتار به خاک اضافه می کنند و در فصل بهار قبل از کاشت بذر, مقدار 150 کیلوگرم کود ازت و 100 کیلوگرم کود فسفر به زمین اضافه می کنند سپس در اواسط بهار اقدام به کاشت بذر می کنند. کشت بذر تره به دو صورت دستپاش (در سطح کم) و خطی (در سطوح وسیع) معمول است. در روش کاشت خطی فاصله خطوط کاشت را 20 تا 25 سانتی متر در نظر می گیرند . بعد از رشد کافی برگ ها با چاقوی تیزی آن ها را به فاصله 2 سانتی متر از سطح خاک قطع می نمایند. بعد از برداشت در صورت مقدور 75 تا 100 کیلوگرم کود ازت به خاک اضافه کرده و بعد آبیاری می کنند. حدود 4 تا 5 بار در سال از تره برداشت می شود. بعد از سال دوم یا سوم زمین را مجددا در پاییز شخم زده و دوباره کشت آن را در بهار انجام می دهند.

همه چیز درباره کشت گیاه نخود فرنگی

آماده سازی خاک برای کاشت تره فرنگی و پیاز:

تره فرنگی و پیاز به یک خاک حاصلخیز با زهکشی خوب نیاز دارند و PH مناسب خاک برای رشد تره فرنگی و پیاز 6 تا 7 می باشد. خاک های لوم شنی برای کاشت تره فرنگی و پیاز ایده آل هستند. نور کامل برای رشد بهینه نیاز است. از کاشت تره فرنگی و پیاز در مجاورت سایر محصولاتی که روی آن ها سایه می اندازند اجتناب کنید. قبل از کاشت به خاک کمپوست و کود و دیگر مواد مغذی اضافه کنید. به طور منظم تست خاک انجام دهید تا مواد مورد نیاز تعیین شود.

پیاز: قبل از کاشت در زمین، بذرها را در سینی نشا به صورتی که خاک روی بذرها را بپوشاند بکارید، وقتی گیاه مقداری بلند شد، گیاهان را با عمق 3 سانتی متر و فاصله 10 سانتی متر از یکدیگر در هر ردیف بکارید. فاصله ردیف ها با یکدیگر 30 تا 45 سانتی متر باید باشد. اگر شما می خواهید محصول را در طول فصل رشد به عنوان پیاز سبز برداشت کنید آن ها را با فاصله 2 اینچ از یکدیگر بکارید.

تره فرنگی: بذرها را در سینی نشا بکارید به صورتی که خاک روی بذرها را بپوشاند. وقتی که گیاه مقداری بلند شد آن ها را در زمین با عمق 12 سانتی متر و فاصله 12 سانتی متر از یکدیگر در هر ردیف بکارید. فاصله ردیف ها با یکدیگر 50 سانتی متر باید باشد. در هر سوراخ یک گیاه بکارید. خاک اطراف گیاه را سفت نکنید.

همه چیز درباره کشت گل سنبل

آبیاری:

بعد از کاشت بلافاصله آبیاری کنید. سیستم های ریشه ای کم عمق مثل پیاز و تره فرنگی به آبیاری مکرر نیاز دارند. آبیاری قطره ای را به جای آبیاری فوقانی که موجب بیماری برگی می شود توصیه می کنیم . زمانی که بلوغ نزدیک است آبیاری باید قطع شود.

بیماری ها، حشرات و علف های هرز:

گردش هوای کافی در کاهش خطر ابتلا به بیماری برگی کمک می کند. یک نوع حشرات بالدار و سیاه شایع ترین آفات پیاز هستند. در طول زمستان با نگه داشتن زمین از علف های هرز و بقایای محصول جمعیت این حشرات کاهش پیدا می کنند. کنترل علف های هرز در موفقیت محصول پیاز حیاتی است. کشت را به دقت انجام دهید به طوری که نه ساقه گیاه و نه ریشه آن ها آسیب ببیند. استفاده از کود گیاهی ارگانیک در کنترل علف های هرز و حفظ رطوبت کمک می کند.

برداشت و ذخیره سازی:

پیاز: زمانی که پیاز بالغ می شود نوک گیاه شروع به زرد شدن و افتادن می کند. اگر نوک گیاه بیش از حد خم شود اندازه پیاز کاهش پیدا می کند. هنگامی که حدود 50 درصد بالای گیاه خم شد پیازها را از زمین بیرون آورید و اجازه دهید 2 تا 7 روز در آفتاب خشک شوند (بستگی به آب و هوای منطقه دارد). اگر آب و هوا بارانی باشد پیاز را می توان در یک انبار یا گلخانه نگه داری کرد. پیاز را در کیسه های مشبک یا جعبه های کم عمق و سرد با رطوبت نسبی 65 تا 70 درصد ذخیره کنید . پیاز شیرین آب بیشتری دارد و بیشتر از چند هفته آن را ذخیره نکنید. پیاز تند را به مدت طولانی تری می توان ذخیره کرد. برای جلوگیری از پوسیدگی پیازهای ذخیره شده، باید آن ها را طبقه بندی کرد.

تره فرنگی: تره فرنگی را می توان برای چند هفته ذخیره کرد. تره فرنگی را در جعبه های خنک و مرطوب نگه دارید. رسیدن نور به تره فرنگی باعث می شود تره فرنگی سبز باقی بماند.

تره فرنگی گیاهی است از خانواده لیلیاسه ، یک گیاه دو ساله بوده که برای استفاده از ساقه های سفید شده و برگ هایش آنرا می کارند. بر خلاف پیاز تولید غده نمی کند و کلیه برگهای تره فرنگی سز و پهن هستند.

تره فرنگی ضخیم و کوتاه تابستانه : خیلی زودرس است.

تره فرنگی نازک کشیده زمستانه : نازک و طویل است.

تره فرنگی کشیده زمستانه پاریس : دیررس است.

تره فرنگی زرد پواتو : ضخیم می باشد.

تره فرنگی در هر آب و هوایی قابل کشت است ولی در خاک های حاصلخیز و نمدار بهتر نتیجه می دهد و مناسبترین اسیدیته خاک برای رشد آن ۵/۵ تا ۵/۶ می باشد. این گیاه به سرما مقاوم بوده و بعضی از ارقام تا ۱۰- درجه سانتی گراد را هم تحمل میکند.

برای کشت آن در پاییز به مقدار ۲۵ تا ۳۰ تن کود دامی کاملا پوسیده به زمین اضافه و ان را با شخم در زیر خاک میکنند. چون تره فرنگی در خاک سبک بهترین نتیجه را می دهد این مقدار کود دامی قبل از کاشت به زمین اضافه می گردد تا باعث پوک شدن زمین و افزایش مواد آلی خاک گردد. سپس در بهار یک هفته قبل از کاشت ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار کود سوپر فسفات ترپیل و ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم در همتار کود ازته به خاک اضافه می گردد آنگاه اقدام به کاشت بذر میکنند. در مصرف کود ازته نباید زیاده روی کرد چون باعث تجمع نیترات در محصول می شود. کاشت به صورت خطی بهترین نحوه کاشت تره فرنگی است. شیار هایی به عمق ۵/۲ -۲ سانتی متر و فاصله ۲۵ سانتی متر آماده و بذر ها را درون آن ها می کارند .فاصله بین بوته ها باید ۱۰- ۱۵ سانتی متر باشد. کاشت بذر در داخل شاسی در بهمن ماه شروع می شود و در نیمه دوم فروردین نشا ها را به زمین اصلی منتقل می کنند.

برداشت

برای برداشت تره فرنگی پس از آبیاری و گاورو شدن مزرعه بوته ها را بیرون آورده و مقداری از برگ سبز و تمام ریشه های گیاه را قطع می نمایند. سپس بوته را مرتب کرده و به بازار می فرستند.